Wat is selectief mutisme?
Selectief mutisme is een angststoornis. Daarmee behoort de behandeling in de eerste plaats toe aan professionals die werkzaam zijn binnen de geestelijke gezondheidszorg.
De meest aangewezen behandelmethode is een cognitieve gedragstherapie.
Een logopedist kan van grote aanvullende waarde tijdens het behandeltraject. De oorzaak is weliswaar angst, maar het gevolg is dat het kind vastloopt in de communicatie. Een logopedist kan spraak-/taalonderzoek afnemen, de behandeling (gedeeltelijk) uitvoeren of communicatieadvies geven.
Selectief mutisme is een angststoornis. Daarmee behoort de behandeling in de eerste plaats toe aan professionals die werkzaam zijn binnen de geestelijke gezondheidszorg, zoals een gedragstherapeut of psycholoog.
Toch kan een logopedist van grote aanvullende waarde zijn in de behandeling van kinderen met selectief mutisme. De onderliggende oorzaak is angst, maar het praktische gevolg is dat het kind in het dagelijks leven vastloopt in de communicatie. Er is dus sprake van een groot communicatieprobleem en dat raakt het logopedisch vakgebied.
Helaas wordt er soms - goedbedoeld - te veel en te snel de nadruk gelegd op het durven praten. De omgeving rondom het kind maakt zich vaak grote zorgen en het is begrijpelijk dat iedereen zijn hoop vestigt op praten. Verbale communicatie is voor kinderen met selectief mutisme echter nooit het startpunt. Om tot praten te komen hebben zij tijd, vertrouwen en heel veel (non)verbale tussenstapjes nodig.
Een logopedist is de expert op het gebied van communicatie. Een logopedist besteedt bij uitstek aandacht aan álle aspecten van de communicatie.
Binnen de logopedische behandeling wordt er niet alleen gefocust op wat het kind nog niet kan, maar wordt er ook gekeken naar de dynamiek met de omgeving. Door oog te hebben voor de (non)verbale signalen van alle betrokkenen - zoals gezichtsuitdrukking, de intonatie, het spreektempo en de manier van formuleren - ontstaat er een gevoel van veiligheid.
Doordat selectief mutisme in de basis een angststoornis is, vormen veiligheid en vertrouwen de basisvoorwaarden in het contact met het kind. Van daaruit kunnen er kleine stapjes kunnen worden gezet richting het praten. Door exposure - oftewel het aangaan van stressvolle situaties - komt het kind langzaamaan zelf tot de ontdekking dat praten minder spannend is dan het altijd dacht.
Belangrijk om te vermelden is dat samenwerking met een gedragstherapeut of een psycholoog altijd de voorkeur heeft. Zodoende wordt niet alleen het symptoom behandeld, maar blijven ook eventuele andere problemen niet onopgemerkt.
Bovendien behandelt slechts een beperkt aantal logopedisten deze angststoornis. Het aan te raden om voorafgaand navraag te doen bij de desbetreffende logopedist naar de kennis over selectief mutisme en de behandelmogelijkheden.
Balans Logopedie Nunspeet volgt het behandelprotocol Praten op school, een kwestie van doen van Levvel.
Zijn tweede boek 'Lekkere kletskoppen?!' (2022) is een kinderboek voor en over kinderen met selectief mutisme. Elk hoofdstuk sluit af met achtergrondinformatie, specifiek bedoeld voor de volwassenen rond het kind.